De Surface-conduction Electron-emitter Display (SED, letterlijk vertaald een Oppervlakte geleidings Electronen Emissie Beeldscherm) is type display dat is ontwikkeld door Canon en Toshiba, en bedoeld is voor HD resoluties.
Hoewel al aangekondigd in de eerste maand van 2005, heeft de ontwikkeling ervan kleine vertraging opgelopen. Op de CES 2007 zijn de eerste echte productaankondigingen geweest.
De verwachtingen van SED zijn hooggespannen, omdat het de beste eigenschappen van diverse bestaande displays
(beeldbuis/crt, lcd, plasma) combineert:
Net als plasma- en lcd-televisies zijn de schermen plat, maar de voordelen van de ‘ouderwetse’ beeldbuis zoals een grote inkijkhoek van 180 graden, een relatief laag energiegebruik, een snelle reactietijd en de weergaven van ‘echt’ zwart zijn ook aanwezig.
Een SED bestaat uit een minuscule elektronenkanonnen en een laagje fosfor, gescheiden door een vacuum. Dit is vergelijkbaar met een CRT-scherm, alleen heeft nu iedere pixel zijn eigen kanon, in plaats van een groot kanon voor alle pixels.
De elektronenstraal uit het elektronenkanon zorgt ervoor dat het fosfor oplicht, zodat er een beeld ontstaat. In tegenstelling tot CRT hoeft bij SED de elektronenstraal niet gericht te worden en wordt gebruikgemaakt van een veel lager voltage. De helderheid (licht) en het contrast zijn vergelijkbaar met hoge kwaliteit CRT’s. Er zijn prototypes van elektronenkanonnen ontwikkeld met een diameter van enkele nanometers.
