Een triode is een elektronenbuis en de eerste actieve elektronicacomponent die het mogelijk maakte een versterker te bouwen. Een triode is te zien als een uitbreiding op een vacuümdiode, waarbij de elektronenstroom van de verhitte kathode naar de onder hoge spanning staande anode gestuurd wordt middels het zogeheten stuurrooster.
De meeste bekende triode-buis is de ECC83. Deze dubbeltriode stamt uit 1954, en is speciaal ontworpen voor audio toepassingen. Ondanks zijn leeftijd wordt deze buis nog steeds veel toegepast in Hi-Fi audio versterkers en microfoon-voorversterkers. Er zijn een aantal bijzondere uitvoeringen van: de E83CC (ook wel 6681) met een extra lange levensduur, de ECC83S speciaal ontworpen voor Hi-Fi versterkers (met onder andere vergulde roosters), en een militaire versie, de ECC83WA (CV4004).
Technisch
Wanneer het rooster op een negatieve spanning staat ten opzichte van de kathode wordt de stroom volledig geblokkeerd. Een kleinere negatieve spanning op het rooster opent de triode: elektronen kunnen ‘oversteken’ vanaf de daartoe verhitte kathode naar de anode en er gaat zodoende een stroom lopen van anode naar kathode. De totale grootte van de anodestroom is sterk afhankelijk van de roosterspanning. Op deze manier kan men kleine variaties in de roosterspanning omzetten in grote stroomveranderingen door de anode.