Twee installaties strijden om de titel ‘grootste subwoofer ter wereld’. De twee subwoofer-installaties zijn totaal verschillend van elkaar, maar het doel is hetzelfde: zo veel en zo laag mogelijke bassen creëren.
Matterhorn: Military Grade
Als eerste de Matterhorn van Danley Sound Labs. Het was niet een audiofiel die de opdracht heeft gegeven om de Matterhorn subwoofer te bouwen, maar de Amerikaanse defensie… mischien wel om als wapen in te zetten, maar in de video (hieronder) worden meer opties genoemd.
Het geheel zit in een zeecontainer verwerkt, waardoor deze ook nog eens portable is.
Alle specificaties voor deze subwoofer zijn vermeld op de website van Danley. Een greep uit de ingredienten:
- 40 luidspreker-units
- 40 versterkers van 1000 watt
- één zeecontainer van 6 x 2,5 x 2,5 meter
- 53 Batlic Birch multiplex platen van 18mm di
- 95 tubes zeer krachtige lijm
- bijna 350 meter luidsprekerkabel van 19mm dik
Waar je ook rekening mee moet houden: 2 boren, 1 slijptol en een lintzaagmachine hebben het project niet overleefd.
Specificaties van het geluid zijn niet vermeld – maar dat zal ongetwijfeld zeer laag, en zeer luid zijn.
Real Total Horn
Royal Device heeft deze subwoofer ontwikkeld voor eigen gebruik, en de kamer is van de audiodesigner die hem ook gemaakt heeft.
Het ontwerp is gedaan vanuit de mogelijkheden om om zoveel mogelijk uit de luidsprekers te halen, zonder kilowatts aan vermogen nodig te hebben.
Het resultaat is een subwoofer die bij een frequentie van 10Hz al een geluidsdruk van 110db/1W/1meter kan veroorzaken. En dat krijgen ze voor elkaar met 4 x 50 watt versterkers.
De subwoofer zit dus in de vloer verwerkt, bestaat uit twee hoornen, en is 1 meter diep. Beide hoornen worden aangestuurd door 8 woofers van 47cm doorsnede.
Iedere hoorn is 9,5 meter lang. De ‘mond’ van de hoorn is niet de opening die je ziet in de vloer. De hele kamer is zodanig ontworpen – en berekend – dat op de luisterposities het geluid optimaal is – waarbij het plafond en de wanden onderdeel zijn geworden van de subwoofer.
To be continued ?
Ik kan me niet voorstellen dat het hier bij blijft. Deze twee zijn waarschijnlijk maar het topje van de ijsberg, en er zullen altijd audio-bedrijven of overheden zijn (of komen) die nèt een tikkie meer en luider laag willen hebben. Als iemand zelf het plan heeft opgevat om of de Matterhorn, of de Royal Device Subhorn te evenaren, dan hoor ik dat graag…
pzh says
Die Italiaan gebruikt een oude Marantz CD-speler die hij op roestige matrasveren gezet heeft als bron. Een beetje alsof je Pirelli PZero banden onder een Lada zet.
Olaf says
heb je die wel eens gehoord , een oude Marntz? op veren?
doen!
Peter Hifi says
Hi ,…Voor wat t lijkt te zijn is hier een verzameling speakers onder gebracht in een constructie. Svp lees goed voordat je zegt het niet zo is.
Het doel ik heb is de “grootste basspeaker” op Aarde te vinden. Dat is èèn Speaker. Over geluid valt veel te zeggen. Zelfs dat de meest geweldig speakers onder omstandigheden anders kunnen kinken dan in een op maat gefabriceerde kast. Wilde bijna zeggen “klankkast”, maar die bestaan niet. Ik kan mij het geluid van de in artikel set goed voorstellen. Om een voorbeeld van klankkast te geven hoe nauw plaatsen van plankjes komt. Hier staat een oude SA 18 inch W-bin. Deze gaat echt hèèl laag. En hard. Aan de voorkant van dat monsterding zie je een plankje met twee gaten. Mmm,…gewoon een plankje om geluid beter te verwerken, dacht ik. Als je het plankje los schroeft …valt alle bas weg….He? Nu begrijp ik meer van speakers dan kasten m,aar de kast is dus toch belangrijkst in een systeem.
end
slim says
verkopen;)
Bart says
Onzin verhalen troef in deze wereld. (Ik bedoel de reacties).
Ik erger mij als geluidstechnicus blauw aan de taal van “gaat heel hard en héél laag”…. Zo spreekt een prof niet over geluid. Geluid is fysica. Gewaarwording van geluid, dat is geen fysica, dat is emotie.
Dus : ik weet graag wat de geluidsdruk is die opgewekt wordt door een systeem, in relatie tot de center-frekwentie. Wat bedoel je met heel hard en heel laag?
Als je dat als emotie bedoelt, dan vraag ik me af : luister je dan naar roze ruis, naar Beethoven, naar Miles Davis of naar The National? Die gaan alle drie “heel hard”.
Onzin dus.
Bart says
In de ontwerpen van speakersystemen vind je een mooie mix tussen de fysica en de emotie. Een folded horn of een tapped horn bijvoorbeeld : die zorgt voor een kleine faseverschuiving in de weergave, waardoor je de bas ofwel een beetje “uitsmeert” (zoals met een delay) ofwel waardoor je hem net een interferentie geeft waardoor hij iets meer lijkt te verplaatsen. (Dat is gehoor-bedrog natuurlijk, het is “emotie”)
Ik hou het meeste van een systeem dat niet overdreven “geshaped” is, omdat het geluid daarvan teveel gekleurd is. Als technieker speel ik graag met de emotie : door zelf de delays tussen de verschillende torens nét uit fase te zetten, lijkt het alsof de bas ofwel veel versterkt wordt, ofwel juist wat minder aanwezig is. Met de digitale surfaces van tegenwoordig is het maar een kwestie van een andere scene op te roepen, vroeger moest je een hoop parameters op de EQ’s veranderen…