MPEG4 is een uitbreiding van MPEG-1 om video/audio-“objecten” te ondersteunen, 3D-inhoud, lage bitrate-encoding en DRM (Digital Rights Management). Als bestandsformaat koos de Motion Picture Experts Group voor het Quicktime-bestandsformaat, ontwikkeld door Apple. Dit was niet naar de zin van Microsoft die graag hun eigen bestandsformaat in de ISO had zien opnemen, waarop zij prompt op de proppen kwamen met een eigen versie van MPEG-4. Het is overigens op deze (gesloten en incompatibele) Microsoft-variant van MPEG-4 dat het populaire DivX gebaseerd werd.
In samenwerking met het Joint Video Team (JVT) werd een geavanceerde videocodec ontwikkeld. Deze kreeg de naam H.264, maar dient vanzelfsprekend enkel als referentie. Softwareleveranciers kunnen, conform de ISO-standaard, hun eigen codecs en bijhorende encoders ontwikkelen, als dit een meerwaarde kan betekenen voor de door hen aangeboden producten. Enkele voorbeelden hiervan zijn Apple en 3ivx.
