Nadat via teasers al het een en ander bekend was geworden, is vandaag de Nikon Df aangekondigd. Met zijn nostalgische verschijning een opvallende camera.
Specificaties
– 16,2 megapixel full-frame CMOS sensor
– 39 punts autofocus
– Lichtgevoeligheid: 50 – 204.800 ISO
– Geen video of ingebouwde flitser
– 3,2 inch display (920.000 beeldpunten)
– 5,5 foto’s per seconde
– SD(XC) geheugenkaartslot
– Expeed 3 processor
Eerste indruk
Eerste indruk van de Nikon Df -waarbij de f officieel staat voor ‘fusion’, maar natuurlijk ook refereert aan de legendarische f-series camera’s uit Nikons verleden- is dat deze een stukje groter is dan ik had ingeschat naar aanleiding van de plaatjes die al her en der op internet waren opgedoken. Ook al is het Nikons kleinste en lichtste fullframe camera, een zakformaatcamera is het zeker niet te noemen. Het gewicht en formaat geven de camera wel een robuust gevoel, je hebt echt wat in je handen. Dat de camera gebruik maakt van een SD-kaart voor de opslag en een kleinere accu -die bijvoorbeeld ook in de D5300 te vinden is- zijn de keuzes die gemaakt zijn om de Df kleiner en lichter te kunnen laten zijn dan de andere fullframes in de line-up van Nikon.
De Nikon Df bleek een stukje groter te zijn dan ik had gedacht
Heb je vroeger een analoge Nikon gehad, dan zullen veel elementen je bekend voorkomen. De grip doet in vergelijking met huidige camera’s wat hoekig aan, maar voor velen zal het zeker een vertrouwd gevoel oproepen. Sowieso voelt de magnesium body stevig en solide aan. Deze is op dezelfde manier als de Nikon D800 afgedicht en kan dus wel een spatje regen verdragen. In de presentatie werden vele camera’s uit Nikons verleden getoond, en daarin was goed te zien dat de Nikon Df zijn roots heeft in de ontwerpen van weleer. Het logo op de voorkant van de camera bijvoorbeeld is in het lettertype dat vroeger gebruikt werd, achterop vind je dan wel het logo in de stijl zoals we van de laatste -tientallen?- jaren gewend zijn. Ook het “made in Japan” prijkt weer bovenop de camera. Als je de achterkant van de camera bekijkt, ben je ook ineens weer terug in het nu. Een groot scherm en alle knopjes zoals we die ook bij de andere camera’s gewend zijn. De camera heeft een helder matglas, waarop de gebruikelijke informatie over scherpstelling en belichting te vinden is.
Bediening
De bediening van de Nikon Df grotendeels terug te voeren naar analoge camera’s: Bediening van sluitertijd, belichtingscompensatie, M A S P en ISO doe je door middel van de draaiwieltjes bovenop de camera, voor het diafragma vind je aan de voorkant een draaiknopje. Je kunt -als je wil- het scrollwiel ook toewijzen aan bijvoorbeeld sluitertijd. Als je de sluitertijd instelt op 1/3 werkt de camera in een standaardconfiguratie zoals we die van andere camera’s gewend zijn. Ook al heb ik alleen nog in het staartje van het analoge tijdperk met een spiegelreflex gewerkt, de bediening wijst zich eigenlijk vanzelf. Enige waar ik even naar moest zoeken toen ik de camera in handen kreeg was het diafragmawieltje op de voorkant. Zoals een van de andere aanwezigen zei: Je wordt je weer bewust van elke foto die je maakt, omdat je niet maar raak kan klikken. Ook voor wie nooit met een analoge camera gewerkt heeft, maar wel weet hoe sluitertijd en diafragma werkt lijkt het me geen probleem om hier snel aan gewend te zijn.
Achter-, voor- en bovenaanzicht van de Nikon Df
Objectieven
Standaard wordt de Nikon Df geleverd met een speciale retro uitvoering van de 50mm 1,8. Dit objectief is ook los verkrijgbaar, met een adviesprijs van 299 euro. Groot voordeel is dat zo’n beetje alle Nikkor lenzen die ooit uitgebracht zijn op deze camera gebruikt kunnen worden. Ook manuele en non-Ai lenzen zijn compatible, voor de non-Ai lenzen moet je wel in het menu een instelling wijzigen, maar dan werkt ook de lichtmeting gewoon. Heb je nog F of FE lenzen dan kun je daar met deze camera ook mee aan de slag. Er zijn wel een aantal heel specifieke objectieven die niet werken, maar het gros van wat er nog bij mensen in de kast ligt kan in combinatie met de Df gebruikt worden.
Interessant?
Voor wie gaat de Nikon Df interessant zijn? Nikon gokt met deze camera op mensen die zich willen onderscheiden en voor wie de foto net zo belangrijk is als de uitrusting. Vandaar ook het ontbreken van de flitser en de filmfunctie. De foto en zeker ook de beleving van het maken ervan moeten de camera aantrekkelijk maken voor de puristen onder de foto-enthousiasten en binnen het pro-segment.
Beeldkwaliteit
Waar in deze hands-on weinig over te zeggen valt is over waar elke camera natuurlijk voor dient, namelijk de foto’s. Met de sensor van de D4 is het aan te nemen dat de beeldkwaliteit goed is, maar ik heb geen testfoto’s om dit te kunnen staven.
Conclusie
Aan alle enthousiaste reacties op diverse websites te lezen is dit een camera waar veel mensen op zaten te wachten en warm voor lopen. Het prijskaartje van zo’n 3000 euro zal niet iedereen direct naar de winkel doen rennen, maar vergeleken bij dat van grote broer D4 wel wat meer bereikbaar. Voor mijn gevoel is het een camera voor wie heel bewust met fotografie bezig wil zijn, waarbij het zeker zal helpen als je al een Nikon gebruiker bent of bent geweest.
Geef een reactie