Een DVD is een schijfje met een diameter van 12 centimeter waarop met behulp van optische technologie digitale gegevens duurzaam kunnen worden opgeslagen.
Het systeem werd ontwikkeld onder de naam Digital Video Disc maar bleek al snel meer toepassingen te kennen dan video alleen. Een populaire verklaring van de letters dvd is daarom ook wel Digital Versatile Disc (‘versatile’ = veelzijdig). Officieel hebben de letters echter geen betekenis.
De dvd wordt zowel gebruikt voor het distribueren van speelfilms als voor het distribueren en opslaan van computersoftware en gegevens. Het is de opvolger van het VHS-videosysteem. In computers is het de opvolger van de cd-rom-technologie (inclusief cd-r en cd-rw) in combinatie met het gebruik van het video-cd-formaat. Of de dvd ook de audio-cd zal vervangen is nog niet duidelijk aangezien er ook de Super Audio Compact Disc bestaat als alternatief voor de dvd-audio. Een dvd wordt meestal opgeborgen in een dvd-box.
De opslagcapaciteit van een single layer dvd is 4,7 gigabyte. Deze dvd kan ongeveer 90 minuten beeld en geluid bevatten afhankelijk van de beeldkwaliteit en het aantal geluidssporen. De eenheidssnelheid (1x) voor het lezen van een dvd is 1,38 megabyte per seconde.
Er kunnen drie typen dvd’s worden onderscheiden:
- voorbespeeld: na productie niet beschrijfbaar
- beschrijfbaar: één keer beschrijfbaar met een dvd-recorder
- herschrijfbaar: meerdere keren beschrijfbaar met een dvd-recorder
De opmars van de dvd werd in 2003 nog gehinderd door:
- de relatief hoge prijs van de dvd-recorders, en
- de strijd tussen fabrikanten om de standaard voor het formaat voor beschrijfbare en herschrijfbare dvd’s.