Tot voor kort was het alleen mogelijk om muziek te downloaden met een kwaliteit tot maximaal ‘cd-kwaliteit’ (lossless gecomprimeerd). Het voordeel van zo’n download ligt dus duidelijk niet op het gebied van kwaliteit, maar alleen op gemak (als er tenminste niet teveel kopieerbeveiligingen zijn toegepast).
Platenlabel Linn Records (dezelfde als de hifi fabrikant) geeft nu een aanzienlijke kwaliteits-meerwaarde aan de downloads: een gedeelte van hun catalogus bieden ze aan als “Studio Master”: bestanden met de technische specificaties van 24 bits – lossless met mastertape-opnames. Linn geeft aan dat deze opnames gebruikt worden om de productie-versies van de cd-releases, en zonder een vorm van DRM (beperking op kopieren) erop toegepast. 
De kwaliteit is dezelfde als die van SACD, maar omdat het daarbijbehorende DSD formaat kan worden afgespeeld op een PC, daarom is de keuze gemaakt voor WMA lossless. Ze hebben ook heel erg hun best gedaan om AAC Lossless aan te bieden, maar Apple weigerde om het formaat te laten gebruiken buiten hun eigen iTunes winkel. En dat is jammer, omdat het iTunes afspeelprogramma, tezamen met de iPod veel gebruikt worden om muziek af te spelen, en nu kan deze muziek hierop niet afgespeeld worden (de iPod ondersteunt geen WMA).
De prijs per track is zeer verschillend: veel tracks kosten € 1,95, maar ik heb ook tracks gezien voor € 15,50. Een heel album kost $24,00, ongeacht het aantal tracks die er op staan. Deze prijsstelling zorgt ervoor, dat de Messiah van het Dunedin Consort – totale speelduur 138 minuten – niet bepaald duur wordt.
Andere formaten die Linn Records aanbiedt zijn:
- MP3 met een bitrate van 320kb/s (een kwaliteit die cd-kwaliteit veel dichter benaderd dan de standaard 128 of 192kbs van andere downloadstores zoals Apple iTunes). De prijs is wel ongeveer hetzelfde als bij andere internet muziekwinkels: 99 cent per nummer (met uitschieters naar € 1,90), complete albums voor €12,00
- ‘CD kwaliteit”: WMA lossless bestanden, dus dezelfde kwaliteit als op de cd, maar kleiner gemaakt zonder kwaliteitsverlies. Gemiddelde prijs per track € 1,35, complete albums zijn te downloaden voor € 14,00.
Als kwaliteits-merk heeft Linn een duidelijke pagina gemaakt met daarin de redenen, waarom zij nu ook downloads aanbieden. Het downloaden van muziek staat bij veel mensen, en zeker bij ‘audiofielen’ en hifi-freaks bekend als van slechte kwaliteit van zowel artiest als formaat.
Linn geeft de volgende redenen:
- Vergroten van hun eigen afzetmarkt – dankzij de downloads kan iedereen met internettoegang ter wereld naar hun muziek luisteren, zonder afhankelijk te zijn van lokale winkels of postorder
- Snellere toegang tot de muziek – zelfs een album op cd-kwaliteit (lossless gecomprimeerd) heb je met een beetje breedband binnen een half uur binnen. En omdat steeds meer mensen een snellere internetverbinding hebben, is de drempel ook lager om grotere (lees: betere) muziekbestanden te kopen/downloaden
- Gebuik van nieuwe compressie methoden. Omdat “lossless codering” nu eindelijk breed gebruikt wordt, kunnen albums zonder kwaliteitsverlies gedownload en afgespeeld worden.
- Snellere methode om nieuwe releases naar het publiek te brengen: zodra een nieuwe titel gemastered is is het mogelijk voor het label om de bestanden online te zetten, zodat klanten niet hoeven te wachten tot de compact-disc gereed is, of daadwerkelijk gereleased wordt in de platenzaak.
- Mogelijkheid om te experimenten met nieuwe artiesten, of nieuwe ideeen van bestaande artiesten. Een ‘sneak preview’ van een (binnenkort) te verschijnen album kan een leuk lokkertje zijn, maar ook een goede methode om te peilen of mensen wel zitten te wachten op die artiest of ‘sound’. Ook nummers die het album niet gehaald (bijvoorbeeld wegens plaatsgebrek) hebben kunnen eenvoudig aangeboden worden.
- Het gemakkelijker maken van aankopen voor de klanten. Soms zoek je een specifiek klassiek stuk, maar heb je gewoon geen behoefte aan andere muziekstukken op hetzelfde album. Met het download-principe kun je kopen wat je zoekt.
- Beschikbaar maken van albums die uitverkocht zijn. Een ‘downloadstore’ is nooit uitverkocht.
Linn Records heeft geen albums in het populaire genre, en ook het aantal is sterk beperkt, want op het moment van schrijven zie ik maar acht albums staan in dit formaat. Maar ondanks deze grote beperking vind ik het geweldig dat Linn Records dit doet: het beluisteren van ‘master tapes’ is toch bijzonder, omdat dit de daadwerkelijke opnames zijn zoals ze bedoeld zijn, zonder aanpassingen voor cd. En het initiatief geeft een heel duidelijk signaal af: het downloaden van muziek draait niet alleen om gemak en lage kwaliteits-mp3tjes, maar biedt de muziekindustrie een kans om ook op kwaliteits-niveau grotere stappen te nemen.
Rogresalor says
Fijn om te lezen dat Linn om haar luisteraars geeft want ik master zelf ook muziek als DJ en niet alleen house, maar ook hardrock tot klassieke meesterwerken van Mozart, Wagner en meer.
Helaas heb ik alleen maar CD sources en deze rip ik met WMP11 naar uncompressed wavevorm. Dan open ik Cooledit (de pro versie) en nprmaliseer ik ze op -8db en dan pas ik een declipper toe die de audio restaureert en dan normaliseer ik op -5 db. Dit geheel sla ik op als WMA 9 lossless en ik kom vaak uit op rond de 620-985 kbps in plaats van 1411 kbps. Ik noem dat een aardig verschil en ik heb al opmerkingen gehad dat mijn lossless bestandjes beter klinken als van de CD. Declippen heeft een zeer waardevolle aanvulling waarbij afgesneden clips (toppen op 0db) weer gerond worden op een lager niveau. je hebt 65536 smaples en als je dat maximaliseert op 32768 samples als piek (+- 8db) (15 bit) hoor je het niet en door de grote headroom klinkt het heel mooi en heb je ruimte voor dynamiek. Pak een album zoals Toms real waits gone en ga die maar eens declipped, een verschil! De wave ziet er ineens heel anders uit en de dynamiek komt nu tot zijn recht.
Ik koester mijn collectie al is die niet groot met 11 GB, maar geen illegale content 🙂
Rogresalor says
Mijn geluidskaart ondersteund 24-bit 192 kbps, dus ik ben wel benieuwd 🙂
Rogresalor says
Nog een item dat besproken wordt is het feit dat WMA lossless de CPU en SMbus amper belast. Bij MP3 heb ik wel eens haperingen in het geluid als ik een programma open, maar met WMA lossless heb ik dat helemaal niet meer 🙂
Wat ik zo goed vind aan Linn is dat ze codecs kiezen die zoals WMA lossless in de Windows codec portfolio zit en ik gun Linn een hele goede afzet. Het is jammer dat ze nog weinig titels hebben, maar ze zijn net nieuw en het aantal titels zal echt wel groeien.
Zo heb ik vanmiddag nog een knap waardeloze master geholpen. Je kunt er niet meer uithalen als erin zit, maar je kunt het wel beter tot zijn recht laten komen. het Smitskoor, ons dorpskoor heeft een CD gemaakt en mij was de vraag deze te remasteren omdat er klachten over waren. Nu is het bestand 20 minuten in 95 MB! Dat is stukke kleiner dan het origineel, maar ik had wel een partij DRP nodig (Dynamic Range Processing) omdat de ruis meeging over de pieken. Erg lelijk en weg kunnen halen zonder de zang aan te tasten.
Een audioCD rip ik als deze goed is op 16 speed en het encoden houdt mijn CPU met gemak bij, ook MP3 gaat even vlug op 320 kbps. Voor de speed hoef je het niet te laten en ik vind de compressie van WMA 9 lossless helemaal niet beroerd. Soms haal ik er meer als de helft vanaf en dat is dan nog lossless.
Alles is hier getest op een 10 jaar oude setup, maar wel een met Warfadale boxen en iemand met een goed gehoor want wij draaien niet op 100 db, maar op 90 db als we draaien. Dat heeft mijn gehoor zeker bespaard. Ik hoor de hele hoge tonen nog prima en ik hoor meteen of een percussion ruis is of een percussion.
En die tienergeneratie die zeggen van mijn 128 kbps MP3 klinkt net zo goed als jouw lossless files kan ik alleem maar een heel sarcastisch lachje produceren 🙂 Op mijn MP3 speler draai ik 320 kbps en de lossless blijft op mijn systeem staan en ja ik heb back-ups.
Ik snap niet waar de tienergeneratie over zeurt met ruimtegebrek. Een beetje Zen heeft al 8 GB aan boord en zo heel groot is WMA lossless niet. Op mijn 2 x 160 GB laptopschijf past echt wel 11 GB. merk je amper. Dan nog een back-up op mijn 2e fysieke harddisk en een kopie op mijn 2e laptop en laat mij mijn muziek maar kwijtraken, Nog nooit gebeurt en ik zet nu ook stukken om van cassettebandjes die ik in 1994 gemasterd heb want toen was declippen geen optie door de beperkte CPU kracht en nu declip ik een gemiddeld nummer in 25 seconden.
Ik hoor Linn niet over clipping. Ook studiomasters kunnen geclipt zijn en ik zal eenmail naar hun sturen of dat bij hun ook zo is. Met studio master bedoel ik dus een niet geclipte master.
Ik maakte een foutje. Declipped audio normaliseer ik op -5 db en niet op -8 db (foutje). Ik normaliseer een clipped wave wel op -8db en dan kom is soms nog headroom tekort 😯
Op de een of andere manier en ik weet niet of het aan mij ligt vind ik normalised audio waarbij de clips op -5db uitkomen veel warmer klinken dan een wave die strak tegen de 0 db aanzit. lang leve de loudness :not: Ik wil de meters van Cooledit nog niet in de buurt zien van 0 db. Op verzoek lever ik ook audio aan maten die ik voor hun remaster en bij mij hebben ze 3 keuzes.
MP3 320 kbps LAME 3.97 -insane
WMA lossless
ACM AC-3 op 448 kbps (ivm compatibility DVD spelers)
Mijn Cooledit Pro is uit 2004, maar aan de software mankeerd niets, is superstabiel en kan mijn volle 2 GB aan RAM benutten wat soms nodig is want masteren doe ik op 32-bit (16.8) float.
Ik vind dit een zo’n leuk onderwerp dat ik er niet over uitgepraat raak 😉
Rogresalor says
Dode link
De link naar Linn is dood en je krijgt opdracht niet gevonden te zien. Nu kun je door op Home te klikken alsnog op de pagina van Linn komen, de moeite waard.
Ik luister even de aandachtige klanken van Mike Oldfield met Crises.
Vanmiddag test gedaan met 3 formaten:
Nummers: Mike Oldfield, Tom Waits, Temple of the Dog en Lenny Kravitz.
Nu geen luistertest, maar het switchen tussen de 4 stukken leverder fysieke verschillen op in de wavevorm.
WMA 10 pro op 256 kbps en WMA 9 320 KBPS staan gelijk en wijken echt nauwelijks af van het verschil. Somme pieken zoals declipped audio pakt de codec niet goed op, maar prima als je geen audiofiel bent. Ik had Linn liever met deze formaten gezien dan met MP3. De percussion van Mike Oldfield wijkt wel iets af en is iets zweveriger.
ACM AC-3 op 384 kbps: Minimaal even goed als de WMA lossy codecs en zoniet beter. Ik kan ze zo openen in Cooledit en ik kan zo AC-3 opslaan via een FLT filter van VUplayer (kunnen de DVD spelers deze codec af?). Ik hoor slechts op een puntje een verschil en hier gaat wederom de percussie in de fout die eruitspringt in Crises. dat ze op de site beweren dat audio in 192 kbps kan worden opgeslagen op AC-3 is geprobeert, maar de test duurde 4 seconden. Verschrikkelijk.
ACM AC3 op 512/640 kbps. Ik kan geen verschil meer ontdekken en zelfs de percussies zijn loepzuiver.
MP3 LAME 3.97 – insane. Ik hoor dat LAME afkapt op 20000 Hz want de percussion gaat wederom in de fout. Nu hoorde ik ook een fout in Temple of the Dog, dus MP3 is de verliezer.
Ja, man, gek, dat hoor je toch niet?
Jewel, dat hoor je heel goed want ik heb een dikke ‘goede’ hoofdtelefoon opgedaan, de ogen gesloten en luid vergeleken. Ook diverse malen hetzelfde punt afspelen en ik hoor toch echt verschil, maar een ding voorop. het verschil dat ik hoor met WMA is minimaal en het verschil op AC-3 384 kbps ook minimaal en op AC-3 448 kbps echt amper nog of ik verbeeld het me maar en op 512/640 kbps AC-3 geen verschillen meer.
Nog een vraag en sorry voor mijn lange verhaal, je kunt er maar met weinig mensen over praten want ze vragen al meteen wat een clip is en als ik daar moet beginnen…
Welke mutex gebruikt AC-3?
Ik hou heel erg van muziek en ik vind expressie in muziek heerlijk want in Crises slaan ze soms lekker hard op die drum en ook op -5db dynamiek van hier tot Tokio 🙂
Wat van alle codecs wel het geval was, ze klonken op AC-3 192 kbps na geen van alle beroerd en ze zijn allemaal waardig.
WMA 10 pro 256 kbps speingt uit de mand omdat het dicht bij 192 kbps AC-3 ligt maar veel beter en expressiever overkomt.
is het zinvol te testen met WMA 10 pro 440 kbps 24-bit, 44,1 KHz?
De AC-3 test op 44.100 Hz en ik weet niet of 48 KHz verplicht is voor compatibiliteit in een stand alone apparaat.
Kun je een 44.100 Hz stream zonder schade omzetten naar 48.000 Hz??
Ik ben ook nog zoekende op dit gebied want ik weet nog dat we met platen werkten. Ik draai voor instellingen voor mensen met een geestelijke beperking. Expressie in de muziek is goed voor hun.
Niet alleen House dus. dat is geen echte muziek vind ik eerlijk.
Hardrock wel :yes:
Johan de Groot says
@Rogresalor
linkje heb ik aangepast – ik moet nog even de tijd nemen om al je teksten te lezen 🙂
Rogresalor says
Vooral piano en cymbalen zijn gevoelig voor bitdiepte/kleur van klank.
Ooit heb ik met de hoogste settings een 24/96 bestand downgesampled naar 16/44.1 en het klonk ongeveer hetzelfde, maar het gevaar is wel dat je hele goede converters in huis moet hebben of je vergalt de muziek gigantisch.
Noise shaping C of 44,1 is de beste icm 0,7 bit dithering.
In luide stukken mis je wel wat vitaliteit, dus het verschil is altijd hoorbaar, maar nauwelijks als je het goed doet.
het gratis album (NIN Nine Inch Nails; The SLip) is een HD album die iedereen gratis kan downloaden. Er zit zoveel in die muziek dat 24/96 een plicht is.